Sálmarnir kap. 95

1 Komið, latið okkum fegnast fyri HARRANUM, rópa av gleði fyri frelsukletti okkara!

2 Latið okkum við tøkk stíga fram fyri ásjón Hansara, rópa av gleði fyri Honum við sálmum!

3 Tí HARRIN er veldigur Gud, kongur, stórur yvir øllum gudum;

4 í hond Hansara eru jarðardjúpini; fjallatindarnir eru Hansara;

5 havið er Hansara, Hann hevur skapt tað; og hendur Hansara hava gjørt turrlendið.

6 Komið, latið okkum falla niður og boyggja okkum, latið okkum falla á knæ fyri HARRANUM, skapara okkara!

7 Tí Hann er Gud okkara, og vit eru fólkið, ið Hann røktar, fylgið, ið hond Hansara leiðir. – Høvdu tit tó í dag viljað lurtað eftir rødd Hansara!

8 Herðið ikki hjørtu tykkara sum við Meriba, sum hina ferðina við Massa í oyðimørkini,

9 táið fedrar tykkara freistaðu Meg, táið teir royndu Meg, teir, sum tó høvdu sæð verk Mítt!

10 Í 40 ár beyð tann ættin Mær ímóti, og Eg segði: „Tey eru fólk við vilstum hjarta, tey kenna ikki vegir Mínar!“

11 So svór Eg í vreiði Míni: „Sanniliga, tey skulu ikki koma inn til hvílu Mína!“

Sálmarnir kap. 95 Uppsetan