Sálmarnir kap. 30

1 Sálmur. Songur. Táið húsið varð vígt. Eftir Dávid.

2 HARRI, eg geri Teg stóran, tí Tú bjargaði mær, lætst ei fíggindar mínar gleðast uppi yvir mær!

3 HARRI Gud mín, eg rópti til Tín, og Tú grøddi meg!

4 HARRI, Tú hevur drigið sál mína upp úr deyðaríkinum, Tú hevur vakt meg upp til lív, frá teimum, sum fara niður í grøvina!

5 Lovsyngið HARRANUM, tit heilagu Hansara, og prísið heilaga navni Hansara!

6 Tí løtu varir vreiði Hansara, men alt lívið náði Hansara; um kvøldið kemur grátur at gista, men um morgunin er gleðisongur.

7 Men eg segði, táið mær gekst væl: „Eg vikist ikki allar ævir!“

8 HARRI, í náði hevði Tú grundfest fjall mítt – Tú fjaldi ásjón Tína, tá fall ræðsla á meg!

9 Til Tín, HARRI, rópti eg, og eyðmjúkt bað eg til HARRAN:

10 „Hvønn vinning hevur Tú av blóði mínum, av, at eg søkki í grøvina! Man dustið fara at prísa Tær, fer tað at kunngera trúfesti Tína!

11 HARRI, hoyr og ver mær náðigur, HARRI, ver hjálpari mín!“

12 – Og Tú umskifti sorg mína í dans, lætst meg úr syrgibúnanum og gyrdi meg við gleði,

13 fyri at æra mín skal lovsyngja Tær og ikki tagna. – HARRI Gud mín, eg skal takka Tær í allar ævir!

Sálmarnir kap. 30 Uppsetan