Sálmarnir kap. 65

Uppsetan
2 Gud! Tey eru still fyri Tær og prísa Tær á Zion, og tey halda Tær tað, ið tey hava lovað.
5 Sælur er tann, ið Tú útvelur og letur koma nær, so hann býr í forgørðum Tínum; vit verða mettað av tí góða í húsi Tínum, heilaga templi Tínum.
6 Við øgiligum verkum bønhoyrir Tú okkum í rættvísi, Tú, Frelsugud okkara, øllum endum jarðarinnar og havinum langt burtur eitt skjól!
8 Hann stillar brúsið frá høvunum, brúsið frá havsbylgjunum og gangin frá fólkasløgunum.
9 Og tey, ið búgva við endar jarðarinnar, óttast tekin Tíni; har sum morgun og kvøld hoyra heima, letur Tú hoyrast gleðiróp.
10 Tú vitjaði jørðina og gavst henni yvirflóð, gjørdi hana ógvuliga ríka; løkur Guds er fullur av vatni; Tú letur menniskjuni fáa korn teirra, tí soleiðis gert Tú jørðina til.
11 Tú vatnar foyrur hennara, javnar hinar pløgdu akrar, Tú bloytir hana við regni, signar grøði hennara.
14 hagarnir eru klæddir við seyði, og dalarnir eru fjaldir av korni. Rópt verður av gleði og sungið.
0 vers vald

Trýst á vers fyri at leggja afturat ella taka burtur.

Fyrri kapittul
Næsti kapittul