Sálmarnir kap. 108

1 Songur. Sálmur. Eftir Dávid.

2 Hjarta mítt er støðugt, Gud, eg skal syngja og lova, ja, tað skal æra mín!

3 Vaknið, harpa og sitari, eg skal vekja morgunroðan!

4 Eg skal takka Tær, HARRI, millum fólkini, lovsyngja Tær millum fólkasløg;

5 tí náði Tín røkkur líka upp til himmals, trúfesti Tín líka upp í skýggini.

6 Gud, vís Teg høgan yvir himli, og dýrd Tín breiðist yvir alla jørðina!

7 Fyri at tey, ið Tú elskar, kunnu verða frelst, so hjálp við høgru hond Tíni og bønhoyr okkum!

8 Gud hevur talað í halgidómi Sínum; eg skal gleðast; eg skal skifta Sikem, eg skal mála upp Sukkotsdal;

9 mær hoyrir Gilead til, mær hoyrir Manasse til; Efra’im er høvdi mínum verja, Juda er veldisstavur mín;

10 Móab er vaskifat mítt, á Edom kasti eg skógv mín, um Filistaraland fegnist eg.

11 Hvør leiðir meg til hin fasta stað, hvør flytur meg til Edom!

12 Man tað ikki vera Tú, Gud, Tú, sum koyrdi okkum frá Tær og fórt ikki út við herum okkara, Gud!

13 Lat okkum fáa hjálp móti fíggindanum, tí tóm er menniskjahjálp!

14 Við Gudi skulu vit gera stórverk, Hann skal traðka niður fíggindar okkara.

Sálmarnir kap. 108 Uppsetan