Sálmarnir kap. 68

Uppsetan
Bíbliu útgáva
American Standard Version EN Danska Bíblian DK King James Version EN Victor Danielsen FO
Tema
Ljóst tema Myrkt tema
Skriftstødd
Lítil Miðal Stór
Fleir
Strong's Orð Jesusar í reyðum
1 Til songmeistaran. Eftir Dávid. Sálmur. Songur.
2 Gud reisist; fíggindar Hansara spjaðast sundur, og teir, ið hata Hann, flýggja fyri ásjón Hansara.
3 Sum roykur rekur burtur, rekur Tú teir burtur; sum vaks bráðnar í eldi, ganga hini gudleysu til grundar fyri ásjón Guds.
4 Og hini rættvísu eru glað, tey frøa seg fyri ásjón Guds og rópa av gleði.
5 Syngið fyri Gudi, lovsyngið navni Hansara, gerið veg fyri Honum, sum fer fram í oyðimørkunum – HARRIN er navn Hansara – og fegnist fyri ásjón Hansara!
6 Faðir faðirleysra og verji einkjanna er Gud í heilaga bústaði Sínum.
7 Gud gevur hinum einsligu hús, leiðir fangar út til lukku; men tey, sum ólýðin eru, búgva í turrum landi.
8 Gud! Táið Tú fórt út, á odda hjá fólki Tínum, táið Tú gekst fram í oyðimørkini – sela –
9 tá skalv jørðin, og himlarnir dryppaðu fyri ásjón Guds, ja, Sinai skalv fyri ásjón Guds, Guds Ísraels.
10 Regn í streymum lætst Tú falla, Gud; arvalut Tín, sum máttleysur var, styrkti Tú!
11 Fólk Títt búsettist í landinum; í góðsku Tíni gjørdi Tú hinum arma tað til, Gud!
12 HARRIN gevur sigurssong; stórur er skarin av kvinnum við gleðiboðskapi.
13 Kongar yvir herum flýggja, teir flýggja; og hon, ið heima við hús situr, skiftir sundur herfong.
14 Táið tit liggja millum fæstikini, er tað sum silvurlagdir dúvuveingir og veingjafjaðrar við grønligum gullglansi.
15 Táið hin Alvaldi spjaðir kongar har, er tað, sum tað kavar á Zalmon.
16 Gudsfjall er Basansfjall, fjall við nógvum tindum er Basansfjall.
17 Tit fjøll við nógvum tindum, hví hyggja tit við øvund á fjallið, ið Gud hevur útvalt Sær til bústað! HARRIN skal eisini búgva har í allar ævir!
18 Vagnar Guds eru í tíggjutúsundtali, túsund og aftur túsund; Harrin er ímillum teirra, Sinai er í halgidóminum.
19 Tú fórt upp á hæddina, leiddi burtur fangar, tókst gávur millum menniskjuni, eisini millum teirra, sum ólýðin eru, so Tú kundi búgva har, HARRI Gud!
20 Lovaður veri HARRIN dag eftir dag! Verða byrðar lagdar á okkum, er Gud frelsa okkara. – Sela.
21 Gud er okkum Gud til frelsu, og hjá Harranum HARRANUM eru útvegir úr deyðanum.
22 Ja, Gud sorar høvd fígginda Sína, hviril hansara, sum gongur í syndaskyld síni.
23 HARRIN sigur: „Eg taki tey heimaftur úr Basan, úr djúpi havsins taki Eg tey heimaftur,
24 so fótur tín kann vaða í blóði, tungurnar í hundum tínum fáa part í fíggindunum.“
25 Tey síggja sigursferð Tína, Gud, sigursferð Guds míns, kongs míns, inn í halgidómin.
26 Undan ganga sangarar, eftir koma hørpuspælarar, mitt ímillum ungar gentur, ið sláa trummu.
27 – Lovið Gudi í samkomunum, lovið Harranum, tit, ið eru av keldu Ísraels!
28 – Har er Benjamin, hin yngsti – sum er harri teirra – høvdingar Juda við skara sínum, høvdingar Zebulons, høvdingar Naftali.
29 Gud tín hevur givið tær styrki; styrk tað, ið Tú gjørdi fyri okkum, Gud!
30 Tempul Títt í Jerusalem skal fáa kongar at koma við gávum til Tín.
31 Hótt at dýrinum í sevinum, at tarvaflokkinum við kálvunum – fólkunum – so tey eyðmjúkt kasta seg niður fyri Tær við silvurstykkjum! – Hann spjaðir fólkini, ið hava hug til stríð.
32 Veldigir skulu koma úr Egyptalandi, Etiopia skal skunda sær higar til Gud við gávum í hondunum.
33 Tit ríki á jørðini, syngið fyri Gudi, lovsyngið HARRANUM – sela –
34 Honum, sum fer fram í Himlum Himla, hinum eldgomlu! Ja, Hann letur ljóða rødd Sína, veldiga rødd.
35 Gevið Gudi mátt! Yvir Ísrael er dýrd Hansara, og máttur Hansara er í skýggjunum.
36 Øgiligur ert Tú, Gud, í halgidómum Tínum! Gud Ísraels, Hann gevur fólkinum mátt og megi. Lovaður veri Gud!
0 vers vald

Trýst á vers fyri at leggja afturat ella taka burtur.

Fyrri kapittul
Næsti kapittul