Sálmarnir kap. 52

1 Til songmeistaran. Songur. Eftir Dávid.

2 Táið Doeg Edomitur kom og segði Saul frá, at Dávid var farin inn hjá Ahimelek.

3 Hví reypar tú av óndskapi tínum, tú veldigi? – Náði Guds varir allan dagin!

4 Tunga tín stílar upp á undirgang, hon er sum brýndur rakiknívur, tú, ið leggur upp svikaráð!

5 Tú elskar hitt illa fram um hitt góða, lygn fram um at siga sannleika. – Sela.

6 Ja, tú elskar alla oyðandi talu, tú falska tunga!

7 Tí skal Gud eisini bróta teg niður við alla; Hann skal grípa teg og rykkja teg út úr tjaldinum og ríva teg út av landi teirra, sum liva. – Sela.

8 Hini rættvísu skulu síggja tað og óttast, tey skulu læa at honum og siga:

9 „Hyggið, hatta er maðurin, ið ikki gjørdi Gud til vernd sína, men leit á mikla ríkidømi sítt, stóð stinnur í óndskapi sínum!“

10 Men eg eri sum grønt oljutræ í húsi Guds; náði Guds líti eg á í aldur og ævir.

11 Til ævigar tíðir skal eg prísa Tær fyri tað, ið Tú gjørdi, og fyri eygum heilagu Tína skal eg bíða eftir navni Tínum – tí tað er gott.

Sálmarnir kap. 52 Uppsetan