Sálmarnir kap. 129

1 Songur. Á hátíðarferðunum. Stóra neyð hava teir volt mær, líka frá tí eg var ungur – tað má Ísrael siga –

2 stóra neyð hava teir volt mær, líka frá tí eg var ungur; men ikki vórðu teir menn yvir mær!

3 Rygg mín hava plógmenn pløgt, teir hava gjørt foyrurnar langar.

4 HARRIN er rættvísur, Hann hevur høgt av tog hinna gudleysu.

5 Teir skulu verða til skammar og halda undan, allir teir, ið hata Zion;

6 teir skulu verða sum gras á tekjum, ið følnar, áðrenn frægras kemur á tað,

7 og sum skurðarmaðurin ikki fær upp í hondina av, ei heldur tann, sum bindur bundi, upp í kneppið.

8 Og tey, ið ganga framvið, siga ikki: „Signing HARRANS veri yvir tykkum! Vit signa tykkum í navni HARRANS.“

Sálmarnir kap. 129 Uppsetan