Fjórða Mósebók kap. 33

Uppsetan
3. Final Preparations to Enter the Promised Land
33:1-36:13
v. Summary of the Wilderness Journeys
33:1-49:1
1 Hetta eru støðini, har Ísraelsmenn gjørdu steðg, táið teir vóru farnir út av Egyptalandi, herur eftir her, við Mósesi og Áron sum oddamonnum.
2 Eftir boði HARRANS skrivaði Móses upp støðini, ið tey hildu ferðina fram frá. Hetta eru støðini, ið tey hildu ferðina fram frá.
3 Tann fimtanda í fyrsta mánaði fóru tey úr Rameses; dagin eftir páskir fóru Ísraelsmenn avstað, vardir av sterkari hond, so allir Egyptar sóu,
4 meðan Egyptar jarðaðu teir, ið HARRIN hevði dripið millum teirra, allar hinar frumbornu sínar. – Eisini yvir gudum teirra hevði HARRIN hildið dóm.
7 Tey fóru úr Etam og vendu við og tóku leiðina til Pi-Hakirot, beint yvir av Ba’al-Zefon; og tey gjørdu steðg yvir av Migdol.
8 Tey fóru úr Pi-Hakirot og fóru tvørtur um havið og inn í oyðimørkina; og tey ferðaðust tríggjar dagsferðir í Etamsoyðimørk og gjørdu steðg í Mara.
9 Tey fóru úr Mara og komu til Elim; í Elim vóru 12 vatnskeldur og 70 pálmar, og tey gjørdu steðg har.
14 Tey fóru úr Alus og gjørdu steðg í Refidim; har hevði fólkið einki vatn at drekka.
38 Áron prestur fór eftir boði HARRANS niðan á Horsfjall, og har doyði hann, fjørutiunda árið eftir at Ísraelsmenn vóru farnir út av Egyptalandi, tann fyrsta í fimta mánaði.
40 Hin kána’anitiski kongurin í Arad, sum búði í Suðurlandinum í Kána’anslandi, fekk at frætta, at Ísraelsmenn komu.
47 Tey fóru úr Almon-Diblatajim og gjørdu steðg við Abarimfjøll, yvir av Nebo.
48 Tey fóru frá Abarimfjøllum og gjørdu steðg á Móabsheiðum við Jordan, beint yvir av Jeriko.
49 Tilhald teirra við Jordan var frá Bet-Hajesimot til Abel-Hassittim á Móabsheiðum.
vi. Instructions for Occupying Canaan
33:50-56:1
50 HARRIN talaði við Móses á Móabsheiðum við Jordan, beint yvir av Jeriko, og segði:
51 „Tala við Ísraelsmenn og sig við teir: „Táið tit eru farin um Jordan inn í Kána’ansland,
52 skulu tit reka burtur fyri tykkum øll, sum í landinum búgva og forkoma øllum myndasteinum, sum tey hava; og tit skulu forkoma øllum stoyptu myndum teirra og leggja allar offurheyggjar teirra í oyði.
53 Tit skulu leggja landið undir tykkum og búsetast har; tí tykkum havi Eg givið landið í ogn.
54 Og tit skulu skifta landið sundur millum tykkara við lutakasti, eftir ættum tykkara; stórari ætt skulu tit geva stóran arvalut og lítlari ætt lítlan; ein og hvør skal fáa part sín, eftir sum luturin fellur; eftir fedraættum tykkara skulu tit skifta tað millum tykkara.
55 Men reka tit ikki burtur fyri tykkum tey, sum í landinum búgva, so skulu tey av teimum, sum tit lata verða eftir, verða tornir í eygum tykkara og broddar í síðum tykkara, og tey skulu plága tykkum í landinum, sum tit búgva í.
56 Og tað, sum Eg hevði ætlað at gera við tey, skal Eg tá gera við tykkum.““
0 vers vald

Trýst á vers fyri at leggja afturat ella taka burtur.

Fyrri kapittul
Næsti kapittul