Job kap. 32

Uppsetan
Bíbliu útgáva
American Standard Version EN Danska Bíblian DK King James Version EN Victor Danielsen FO
Tema
Ljóst tema Myrkt tema
Skriftstødd
Lítil Miðal Stór
Fleir
Strong's Orð Jesusar í reyðum Yvirskriftir
f. The Speeches of Elihu
32:1-37:24
i. Elihu Rebukes Job’s Friends
32:1-22:1
1 Hesir tríggir menn góvust nú at svara Job, av tí at hann var rættvísur í egnum eygum.
2 Tá tendraðist vreiði Elihu Buzits, sonar Barak’els, av ætt Rams. Hann varð illur við Job, tí hann gjørdi seg sjálvan rættvísari enn Gud,
3 og við hinar tríggjar vinir hansara, tí teir vistu einki at svara og dømdu tó Job sekan.
4 Elihu hevði steðgað, so leingi sum teir tosaðu við Job, av tí at teir vóru eldri enn hann;
5 men táið hann sá, at hesir tríggir menn vistu einki at svara meir, tendraðist vreiði hansara.
6 So tók tá Elihu Buzitur, sonur Barak’el, til orða og segði: „Eg eri ungur av aldri, og tit eru gamlir menn; tí firnaðist eg og kom mær ikki at siga tykkum tað, ið eg veit.
7 Eg hugsaði: „Lat aldurin tala, og hini mongu ár kunngera vísdóm!“
8 Men nei – tað er andin í menniskjanum, og andablástur hins Alvalda, sum gevur teimum vit!
9 Hinir gomlu eru ikki altíð vísir, og oldingar vita ikki altíð, hvat rætt er!
10 Tí sigi eg: Lurtið nú eftir mær! Eisini eg skal koma fram við tí, sum eg veit.
11 Eg bíðaði eftir, at tit skuldu tala, slotaði eftir vitigum orðum, meðan tit grundaðu á, hvat tit skuldu siga.
12 Eg aktaði gjølla eftir tykkum; men eingin tykkara vendi Job aftur, eingin tykkara gav honum svar.
13 Sigið nú ikki: „Vit komu fram á vísdóm“! – Gud má fella hann, menniskja kann tað ikki!
14 Hann hevur jú ikki vent talu síni móti mær, og við orðum tykkara skal eg ikki svara honum.
15 – Teir ræddust, svara ikki meir, orðini vórðu uppi hjá teimum!
16 Skal eg steðga, táið teir tiga og standa har og vita einki at svara meir!
17 Nei, nú skal eg svara fyri mín part; eisini eg vil fram við tí, sum eg veit.
18 Tí eg eri fullur av orðum, andin innan í mær er um at spreingja meg sundur.
19 Sum fyribundið vín er bróst mítt, sum nýfyltir skinnsekkir er tað um at rivna.
20 Tala skal eg, fyri at fáa lætta, eg skal opna varrarnar og svara.
21 Eg skal ongan mannamun gera og ongum sleiska fyri;
22 tí at sleiska, tað fáist eg ikki við – skjótt hevði tá skapari mín rykt meg burtur!“
0 vers vald

Trýst á vers fyri at leggja afturat ella taka burtur.

Fyrri kapittul
Næsti kapittul