Josva kap. 6
Uppsetan
Bíbliu útgáva
Tema
2.
The Conquest of the Promised Land
6:1-12:24
a.
The Initial Battles
6:1-8:35
i.
The Battle of Jericho
6:1-27:1
1
Jeriko helt portur síni stongd og væl afturlatin fyri Ísraelsmonnum; eingin fór út, og eingin kom inn.
2
Tá segði HARRIN við Josva: „Eg havi givið Jeriko og kongin og teir djørvu hermenn har í hendur tínar.
3
Lat nú allar vápnaførar menn ganga rundan um býin – eina ferð rundan um hann! Hetta skalt tú gera í seks dagar.
4
Sjey prestar skulu bera sjey harðblásturslúðrar fyri ørkini. Men sjeynda dagin skulu tit ganga sjey ferðir rundan um býin, og prestarnir skulu blása í lúðrarnar.
5
Táið teir tá blása í harðblásturslúðurin og toyggja á ljóðið, skal alt fólkið – táið tit hoyra lúðraljóðið – skera í hart herróp; so skal býmúrurin rapla í grund, og fólkið kann fara inn um hann, hvør beint har sum hann er staddur.“
6
Josva, sonur Nun, sendi nú boð eftir prestunum og segði við teir: „Tit skulu bera sáttmálaørkina, og sjey prestar skulu bera sjey harðblásturslúðrar undan ørk HARRANS.“
7
Við fólkið segði hann: „Farið og gangið rundan um býin – teir, ið vápnaðir eru, skulu ganga undan ørk HARRANS!“
8
Táið nú Josva hevði sagt hetta við fólkið, fóru teir avstað, teir sjey prestarnir, ið bóru teir sjey harðblásturslúðrarnar fyri ásjón HARRANS; teir blástu í lúðrarnar, og sáttmálaørk HARRANS fór aftan á teimum.
9
Teir, ið vápnaðir vóru, gingu undan prestunum, sum blástu í lúðrarnar, og teir, ið aftastir vóru, fylgdu eftir ørkini; blást varð í lúðrarnar alla tíðina.
10
Men Josva hevði sagt við fólkið: „Tit mugu ikki skera í herróp og ikki lata upp munnin; tit mugu ikki tala orð, fyrrenn tann dag ið eg sigi við tykkum: „Rópið nú!“ Tá skulu tit rópa.“
11
So læt hann ørk HARRANS bera rundan um býin – eina ferð rundan um hann; síðani fóru teir aftur í tilhaldið og vóru har um náttina.
12
Tíðliga morgunin eftir gjørdi Josva seg til, og prestarnir bóru ørk HARRANS.
13
Og teir sjey prestarnir, ið bóru teir sjey harðblásturslúðrarnar undan ørk HARRANS, gingu og blástu í lúðrarnar alla tíðina; teir, ið vápnaðir vóru, gingu undan teimum, og teir, ið aftastir vóru, fylgdu eftir ørk HARRANS; blást varð í lúðrarnar alla tíðina.
14
Á sama hátt gingu teir annan dagin eina ferð rundan um býin og fóru so aftur í tilhaldið; hetta gjørdu teir í seks dagar.
15
Men sjeynda dagin fóru teir árla upp, við tað sama sum fór at lýsa, og gingu sjey ferðir rundan um býin; teir bóru seg at á sama hátt sum áður; bert gingu teir henda dagin sjey ferðir rundan um býin.
16
Táið nú prestarnir sjeyndu ferðina blástu í lúðrarnar, segði Josva við fólkið: „Rópið nú! Tí HARRIN hevur givið tykkum staðin.
17
Og staðurin og alt, sum í honum er, skal verða HARRANUM vígt og skal bannlýsast; bert skøkjan Rahab skal sleppa at liva, hon og øll tey, sum í húsinum hjá henni eru – aftur fyri at hon fjaldi menninar, ið vit sendu.
18
Men varðið tykkum væl fyri tí bannlýsta, so tit ikki, eftir at tit hava bannlýst, taka nakað av tí bannlýsta og soleiðis gera, at allur herur Ísraels kemur undir bann, og volda honum vanlukku!
19
Men alt silvur og gull og alt tað, ið er av kopari og jarni, skal vera HARRANUM halgað og koma í skattkamar HARRANS.“
20
Fólkið skar nú í herróp, og teir blástu í lúðrarnar; táið fólkið hoyrdi lúðraljóðið, skóru teir í ógvuligt róp; tá raplaði múrurin í grund, og fólkið gekk inn í býin, hvør beint har sum hann var staddur. Soleiðis tóku teir býin.
21
Teir slógu við banni alt tað, sum í býnum var; bæði menn og kvinnur, bæði ung og gomul, bæði neyt, smáfæ og esil høgdu teir niður við svørði.
22
Men við menninar báðar, sum høvdu kannað landið, segði Josva: „Farið inn í hús skøkjunnar og leiðið út haðani bæði kvinnuna og øll hennara – soleiðis sum tit við eiði hava lovað henni!“
23
Hinir ungu menninir, ið njósnað høvdu, fóru tá inn og leiddu Rahab út úr húsinum og somuleiðis faðir og móður hennara og brøður hennara og øll, ið henni hoyrdu til; alla ætt hennara leiddu teir út og lótu tey sleppa at vera einastaðni uttan fyri tilhald Ísraels.
24
Býin og alt, sum í honum var, brendu teir; bert silvurið og gullið og alt, ið var av kopari og jarni, løgdu teir í skattkamar hús HARRANS.
25
Men skøkjuna Rahab og fedrahús hennara og øll, ið henni hoyrdu til, læt Josva sleppa at liva; hon varð búgvandi millum Ísraelsmenn líka til henda dag – aftur fyri at hon fjaldi menninar, ið Josva hevði sent at kanna Jeriko.
26
Tá læt Josva fólkið svørja henda eið: „Bannaður fyri ásjón HARRANS veri tann maður, ið fer undir at byggja upp aftur henda bý, Jeriko! Frumborna son sín skal hann missa, táið hann grundar hann, og yngsta son sín skal hann missa, táið hann reisir portrini!“
27
Soleiðis var HARRIN við Josva, og orðið um hann kom út um alt landið.