Fyrra Sámuelsbók kap. 28
Uppsetan
Bíbliu útgáva
Tema
d.
The End of Saul’s Kingship
28:1-31:13
i.
The Philistines Gather against Israel
28:1-6:1
1
Um hesa tíðina savnaðu Filistarar herar sínar til at fara í hernað móti Ísrael. Tá segði Akis við Dávid: „Tað veitst tú av, at tú kemur við mær í bardagan, bæði tú og menn tínir!“
2
Dávid svaraði Akis: „Gott, so skalt tú eisini fáa at síggja, hvat tænari tín dugir til!“ Tá segði Akis við Dávid: „Nú, so seti eg teg til lívvakt mína allar dagar!“
3
Sámuel var deyður, og alt Ísrael hevði syrgt hann; teir høvdu jarðað hann í Rama, har sum hann búði. Saul hevði rikið av landinum tey, sum manaðu deyð, og sum spáaðu.
4
Táið nú Filistarar høvdu savnað seg, komu teir og tóku støðu við Sunem. Tá savnaði eisini Saul alt Ísrael, og teir tóku støðu á Gilboa.
5
Táið Saul sá Filistaraherin, ræddist hann so, at hjarta hansara pipraði.
6
Og Saul spurdi HARRAN; men HARRIN svaraði honum ikki, hvørki í dreymum, við urim ella við profetum.
ii.
Saul and the Medium of Endor
28:7-25:1
7
Tá segði Saul við tænarar sínar: „Finnið mær eina kvinnu, sum dugir at mana upp deyð, so skal eg fara til hennara og spyrja hana!“ Tænarar hansara svaraðu: „Í En-Dor er ein kvinna, sum dugir at mana.“
8
Saul gjørdi seg nú ókenniligan, læt seg í onnur klæði og fór so avstað við tveimum fylgissveinum. Teir komu á náttartíð til kvinnuna, og Saul segði: „Spáa mær við at mana upp ein deyðan, og fá mær tann upp, sum eg sigi tær!“
9
Kvinnan svaraði honum: „Tú veitst jú sjálvur, hvat Saul hevur gjørt, hvussu hann hevur beint av landinum tey, sum mana upp deyð, og sum spáa – hví setur tú tá snerru fyri lív mítt til at volda mær deyðan?“
10
Tá svór Saul henni eið um HARRAN og segði: „So satt sum HARRIN livir, skal eingin skyld koma oman yvir teg í hesum!“
11
So segði kvinnan: „Hvønn skal eg tá mana tær upp?“ Hann svaraði: „Mana mær Sámuel upp!“
12
Men táið kvinnan sá Sámuel, skar hon í hart róp, og hon segði við Saul: „Hví hevur tú svikið meg? Tú ert jú Saul!“
13
Tá segði kongurin við hana: „Ræðst ikki! Men hvat sært tú?“ Kvinnan svaraði Saul: „Eg síggi ein gud koma upp úr jørðini.“
14
Hann segði aftur við hana: „Hvussu sær hann út?“ Hon svaraði: „Gamal maður kemur upp, sveipaður í kappa.“ Tá skilti Saul, at tað var Sámuel, og hann kastaði seg niður við andlitinum til jarðar.
15
Men Sámuel segði við Saul: „Hví hevur tú órógvað meg og fingið meg upp?“ Saul svaraði: „Eg eri í stórari neyð; Filistarar eru komnir í hernað móti mær, og Gud er vikin frá mær og svarar mær ikki longur, hvørki við profetum ella í dreymum. Tí havi eg kallað teg upp, fyri at tú skalt siga mær, hvat eg skal gera.“
16
Tá segði Sámuel: „Hví spyrt tú meg, táið HARRIN er vikin frá tær og er vorðin fíggindi tín?
17
HARRIN hevur nú gjørt við teg, sum Hann segði við mær – HARRIN hevur rivið kongadømið úr hond tíni og givið einum øðrum tað, Dávidi.
18
Aftur fyri at tú aktaði ikki orð HARRANS og lætst ikki Amalek kenna brennandi vreiði Hansara, so hevur HARRIN nú gjørt hetta við teg!
19
HARRIN skal geva bæði teg og Ísrael í hendur Filistara, og í morgin skulu tú og synir tínir vera hjá mær; eisini her Ísraels skal HARRIN geva í hendur Filistara!“
20
Tá fall Saul við tað sama endilangur til jarðar, slík ræðsla kom á hann av orðum Sámuels; hann hevði eisini fingið maktarloysi, tí hann hevði einki leskað allan dagin og alla náttina.
21
Kvinnan kom nú yvir til Saul, og táið hon sá, at hann var frá sær sjálvum av ræðslu, segði hon við hann: „Tænastukvinna tín aktaði orð tíni; eg vágaði lívið og gjørdi, sum tú segði við meg.
22
So akta nú eisini tú tænastukvinnu tína – lat meg seta ein breyðbita fyri teg, og et, so tú kanst hava megi, táið tú fert avstað!“
23
Men hann bar seg undan og segði: „Eg vil ongan mat hava!“ Men táið bæði menn hansara og kvinnan noyddu hann, gav hann eftir fyri teimum, reistist upp av jørðini og setti seg á songina.
24
Kvinnan hevði gøðingarkálv í húsinum; hann skundaði hon sær at drepa, og so tók hon mjøl, knoðaði tað og bakaði ósúrgað breyð.
25
Síðani setti hon tað fyri Saul og tænarar hansara, og táið teir høvdu etið, reistust teir og fóru avstað somu nátt.