Orðtøkini kap. 31
Uppsetan
Bíbliu útgáva
Tema
8.
The Sayings of King Lemuel
31:1-9:1
1
Orð Lemuels kongs, tað, ið móðir hansara segði, táið hon áminti hann:
2
Hvat skal eg siga við teg, sonur mín, ja, hvat, sonur lívs míns, ja, hvat, sonur lyfta mína?
3
– Gev ikki kvinnum kraft tína, og far ikki leiðir, ið forkoma kongum!
4
Ikki sømir kongum, Lemuel, ikki sømir kongum at drekka vín, ei heldur høvdingum at drekka sterkan drykk!
5
Tí táið teir drekka, koma teir at gloyma, hvat lóg er, og boyggja rætt alra arminga.
6
– Gev honum sterkan drykk, sum er undirgangi nær, og honum vín, sum gongur við sorg í sálini!
7
Lat hann drekka, so hann gloymir armóð sína og minnist ikki møði sína longur!
8
Lat upp munnin fyri hin málleysa, fyri at fáa øllum hjálparleysum rætt!
9
Ja, lat upp munnin, døm rættvíst og hjálp hinum arma og fátæka at fáa rætt!
9.
The Virtues of a Noble Woman
31:10-1
10
Dugnaliga konu – hvør finnur hana? Mangan meir enn perlur er hon verd!
11
Hjarta mans hennara lítur á hana, og vinningur trýtur ikki.
12
Hon ger honum gott og einki ilt allar ævidagar sínar.
13
Hon sær til at fáa ull og lín, og hendur hennara arbeiða hugaliga.
14
Hon er sum skip keypmansins: Langa leið fer hon eftir breyði sínum.
15
Hon fer upp fyri lýsing og gevur húsfólki sínum mat og gentum sínum setning fyri dagin.
16
Hon hevur í huga at fáa nakað av jørð – og fær hana; hon plantar víngarð fyri tað, ið hon hevur vunnið við hondum sínum.
17
Kraft bindur hon sær sum belti um lendarnar og ger armar sínar sterkar.
18
Hon sær, at húshald hennara gongur væl; lampa hennara sløknar ikki um náttina.
19
Hon rættir út hendurnar eftir rokkinum, fingrar hennara taka um snælduna.
20
Hon rættir hinum neyðstadda hondina, rættir út armarnar móti hinum fátæka.
21
Hon er ikki rædd um hús sítt, um so kavi er; tí alt hús hennara er klætt í skarlak.
22
Teppi ger hon sær; fínt lín og purpur er klædningur hennara.
23
Maður hennara er kendur í býportrunum, táið hann situr saman við hinum elstu í landinum.
24
Línskjúrtur ger hon og selur tær, og belti letur hon til keypmannin.
25
Klædd í styrki og heiður gongur hon við smíli hini komandi tíð ímóti.
26
Hon letur upp munnin við vísdómi, og kærleiksáminning er á tungu hennara.
27
Hon hevur eyga við, hvussu gongur í húsi hennara, og letibreyð etur hon ikki.
28
Synir hennara stíga fram og prísa hana lukkuliga; maður hennara reisist og rósar henni:
29
„Mangar dugnaligar kvinnur eru, men eingin er móti tær!“
30
Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann kvinna, sum óttast HARRAN, skal verða róst.
31
Lat hana fáa ávøkst handa hennara, og verk hennara skulu prísa henni í býportrunum!