Matteus kap. 15
Uppsetan
Bíbliu útgáva
Tema
vi.
The Tradition of the Elders
15:1-9:1
1
Tá komu Farisearar og skriftlærdir úr Jerusalem til Jesus og søgdu:
2
„Hví bróta lærisveinar Tínir viðtøku hinna gomlu? Teir vaska sær jú ikki um hendurnar, táið teir fara at eta.“
3
Hann svaraði teimum: „Hví bróta tit sjálvir boð Guds við viðtøkum tykkara?
4
Gud gav jú hetta boð: „Ær faðir tín og móður tína!“ og: „Tann, ið bannar faðir ella móður, skal vissuliga doyggja.“
5
Men tit siga: „Tann, ið sigur við faðir ella móður: „Tað, sum tú skuldi fingið frá mær til hjálpar, lati eg sum tempulgávu!“ er ikki bundin at æra faðir sín ella móður sína.“
6
Soleiðis hava tit gjørt lóg Guds til einkis við viðtøkum tykkara.
7
Hyklarar tykkara! Beint profeteraði Esaias um tykkum, táið Hann segði:
8
„Hetta fólk heiðrar Meg við vørrunum; men hjarta teirra er langt frá Mær.
9
Tey dýrka Meg til einkis, við tað at tey læra lærdómar, ið eru menniskjaboð.““
vii.
What Defiles a Man
15:10-20:1
10
Hann kallaði nú fólkið til Sín og segði við tey: „Hoyrið og fatið!
11
Ikki tað, sum inn fer í munnin, ger menniskjað óreint; nei, tað, sum út fer av munninum, ger menniskjað óreint.“
12
Tá komu lærisveinarnir til Hansara og søgdu við Hann: „Veitst Tú, at Fariseararnir tóku sær ilt av hasum orði, ið teir hoyrdu?“
13
Hann svaraði: „Hvør planta, ið himmalski Faðir Mín ikki hevur plantað, skal verða rykt upp við rót.
14
Latið teir fara! Blindir vegleiðarar eru teir blindum; og táið blindur leiðir blindan, falla báðir í grøvina.“
15
Tá tók Pætur til orða og segði við Hann: „Útlegg okkum hatta líknilsið!“
16
Hann segði: „Fata eisini tit so lítið enn?
17
Skilja tit ikki, at alt tað, sum inn fer í munnin, fer í magan og verður leitt út hin náttúrliga vegin?
18
Men tað, sum út fer av munninum, kemur úr hjartanum, og tað er tað, sum ger menniskjað óreint.
19
Tí út úr hjartanum koma ringar hugsanir: Manndráp, hor, siðloysi, stuldur, rangur vitnisburður, spottan.
20
Hetta er tað, sum ger menniskjað óreint; men at eta við óvaskaðum hondum ger ikki menniskjað óreint.“
viii.
The Faith of the Canaanite Woman
15:21-28:1
21
Jesus fór so haðani og kom Sær burtur til landið við Týrus og Sidon.
22
Tá kom kánaneisk kvinna haðani av leið; hon rópti: „Harri, sonur Dávids, miskunna mær! Dóttir mín verður svárt plágað av illum anda.“
23
Men Hann svaraði henni ikki orð. Tá komu lærisveinarnir til Hansara og bóðu Hann: „Slepp Tær frá henni, tí hon rópar eftir okkum!“
24
Hann svaraði: „Eg eri ikki sendur út til onnur enn hinar burtmistu seyðir av húsi Ísraels.“
25
Men hon kom, fall niður fyri Honum og segði: „Harri, hjálp mær!“
26
Tá svaraði Hann: „Tað er ikki rætt at taka breyð barnanna og kasta tað fyri hinar smáu hundar.“
27
Men hon segði: „Tað er satt, Harri! Men hinir smáu hundar eta jú av molunum, ið falla niður av borði harra teirra!“
28
Tá svaraði Jesus henni: „Kvinna! Trúgv tín er stór; tær verði sum tú vilt!“ Og dóttir hennara varð grødd frá somu stund.
ix.
The Feeding of the Four Thousand
15:29-39:1
29
Jesus fór nú burtur haðani og kom til vatnið í Galilea. Hann fór niðan á fjallið og settist har.
30
Tá kom nógv fólk til Hansara; tey høvdu við sær lamin, blind, stumm, kryplar og mong onnur; tey løgdu tey fyri føtur Hansara; og Hann grøddi tey –
31
so at fólkið undraðist, táið tey sóu, at stumm talaðu, kryplar vórðu grøddir, lamin gingu, og blind sóu; og tey prísaðu Gudi Ísraels.
32
Men Jesus kallaði til Sín lærisveinar Sínar og segði: „Mær tykir hjartaliga synd í fólkinum; tey hava longu verið her hjá Mær tríggjar dagar, og tey hava einki at eta. Og lata tey fara fastandi frá Mær vil Eg ikki, fyri at tey skulu ikki fáa maktarloysi á vegnum.“
33
Lærisveinarnir søgdu við Hann: „Hvaðani skulu vit her í oyðimørk fáa so mong breyð, at vit kunnu metta hetta nógva fólk!“
34
Jesus segði við teir: „Hvussu mong breyð hava tit?“ Teir svaraðu: „Sjey, og so nakrar fáar smáfiskar.“
35
Tá beyð Hann fólkinum, at tað skuldi seta seg niður á jørðina.
36
So tók Hann hini sjey breyðini og fiskarnar, takkaði og breyt tey og fekk lærisveinunum; og lærisveinarnir góvu fólkinum.
37
Og tey ótu øll og vórðu mett. Síðani savnaðu teir saman avlopið av bitunum, sjey fullar kurvar.
38
Tey, sum etið høvdu, vóru 4000 menn, umframt kvinnur og børn.
39
Og táið Hann hevði latið fólkið fara, fór Hann í bátin og kom til landið við Magadan.